Cenaze
Cenaze Adetleri
Kozan ve civarında ölümle ilgili inanç ve uygulamalar diğer bölgelerden pek farklı değildir.
Bir kimse ölümcül şekilde hastalanır veya yaşamasından ümit kesilirse, ölmeden önce bir imam bulunur. İmam bulunmaz ise Kur’an okumasını bilen birisi çağrılır. Hastanın başucunda “Yasin-i Şerif” okunur. Hastanın imanlı bir şekilde ruhunu teslim etmesi için yanındakiler alçak sesle şahadet getirirler. Hasta bu şahadetleri duyunca tekrar etmeye başlar.
Hasta ölünce önce elbiseleri çıkarılır. Üzerine büyük bir bez örtülür. Ölü sırt üstü yatırılır. Elleri yana bağlandıktan sonra gözleri kapatılır ve çenesi bir bezle bağlanır. Böylece ölü yıkanmaya hazır hale getirilir.
Ayrıca, Kozan ve civarında bir kimse öldüğü zaman herhangi bir camiden “Sela” verilir. Ölenin kimliği herkese ilan edilir. Cenaze yıkandıktan sonra kefenlenir. Kefen erkeklere üç kat, kadınlara beş kat olarak kesilir. Birinci kat ayaktan tepeye kadar kesilir. İki tarafı birbirine kavuşacak şekilde çadır biçiminde cenaze sarılır. İkinci kata; erkek cenazelerin diz kapağı ile göğüs arasını örter. Kefenin ucu boğazına geçirilir. Diğer katlarda sarıldıktan sonra cenazeyi kefenleme işi biter.
Kadınlarda ise, kefen topuklar ile boğaz arasına sarılır. Kefenin iki tarafı ayak altı ve baş üstünden itibaren bağlanır. Kadınların kefenlerinin erkeklerinkinden farklı olarak göğüs ve baş örtüsü bulunur.
Cenaze böylece kefenlendikten sonra camiden bir tabut alınır, ceset tabuta konur. Öğle ya da ikindi namazından sonra cenaze el üstünde taşınmak suretiyle “Allah Rahmet Eylesin” sözleri ile mezar lığa götürülür. Ölü daha sonra musalla taşına konur. Burada cenazeye “telkin” denen dualar okunur. Cenaze namazı kılındıktan sonra ölü defnedilir. Bütün işler bittikten sonra cemaat mezarlıktan yavaş yavaş dağılır.
Önceden mezara çelenk koyma adeti yoktu. Günümüzde ölen kişi gelinlik kız veya nişanlı ya da erkek delikanlı ise mezarının başına bir bayrak veya kırmızı renkli eşarp gibi şeyler dikilerek konmaktadır. Ölen yeni gelin ise cenazeye kızın gelinliği de örtülür. Bundan gaye; kızın çok genç yaşta ve en mutlu gününde öldüğü; hayata doymadığını belirtmektir.
Şehirde cenaze çıkan eve komşuları ve akrabaları birkaç gün yemek gönderirler. Köylerde ise cenaze evinde koyun veya keçi kesilir. Halk mezardan dönünce birlikte yemek yenir. Sofra ortada iken Kur’an okunarak ölünün ruhuna bağışlanır. Aynı zamanda mevlit okunur. Yemekten sonra hısım, akraba orada kalarak ev sahibinin (ölü sahibinin) üzüntüsüne ortak olunur. Cenazenin haftası, kırkıncı günü ve yıl dönümlerinde yemekli mevlit okutulur.
